خـدایا مـمنون
که مـرا در حد ایوب میبینی
ولی تمامش کن !
دیگـر بریده ام …
شهـــامــت مــی خواهــد
ســـــرد بــاشــی…
و گــرم لبخنــد بزنـــی ..!
ﻣــَـﻨـــ ﺑــﻬـ ﺩَﺭَﮐــ
ﺧــﻮﺩَﺗـــ ﺧــَـﺴــﺘــﻬـ ﻧــَـﺸـُـﺪﯾـــ
ﺍﺯﺩﯾــﺪَﻧــِ ﺗــَـﺼـﻮﯾـــﺮِﺗـــِـﮑــﺮﺁ ﺭﯾــﻬـ
ﺩَﺭﺩﮐــِـﺸـﯿـﺪَﻧـــِ ﻣــَـﻦ !!!
به سیـــــــــــــــــم آخر…
ساز میزنم امشـــــــــــــــــب…!
به کوری چشم دنیــــــــــــا….
که ســــاز مخالــــــــــف میزنـــــــــــــــد…
با من….!!
کاش میتوانستم خاموش شوم
فنا شوم
محو شوم
من از این روزگار خسته شده ام
از این لحظه هایی که حال مرا نمی فهمند و کند می گذرند بیزارم
من از تمام شایدها و بایدها متنفرم . . .
خــدایـــــا ...
گـِـــله نـمی کــنم
ولــی ...
کـمـی آرامــتــر امتحانم کُــن !!
بـه خـودتــ قَسَـمــ خســتـهـ ام. . .
رَنـگ پـَریـده اَم و لـَبهـای سـِفـیـدم
تـوجـُه کرد ..
گـُفتـَم فـقـط یـکم خستـه اام
گـُذَشتـ ..!
امــا نمـیدانستـ هـَمـیـن” یـکم “
چـه عـُمـق زیـادی دارد….
پارادوکس تنهایی من است این نمایش مسخره خوب بودن و چه دردناک است
وقتی روحت مرده متحرک باشد و تو نقابی پشت این تئاتر مزحک زندگی
روزهــاے بـارونـے رو خیلے “دوست دارَمـ”
مَعلومـ نمـےشہ مُنتظر تـاکـسے هَستے یا آواره خیابـونـہـا…
بُخار توے هَوا مـالِ سَـرمـاست یا دود سیگـار…
روے گـونہ اَت اَشکـہ یا دونہ هـاے باروטּ…!!!
ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ Valentine ﺭﻭﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ !
اما من میگم ولنتاین روز عشق های واقعیه...
ﻣﻦ ﻧﻪ ﻋﺸﻘﯽ واقعی ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﻭ
ﻧﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ
ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﻧﻘﺎﺏ...
ﺭﻭﺯ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ .
سیگار هایم؛ بوی خون گرفته این روزها...
رگ هایم؛ بوی دود...
لب هایم آلزایمر گرفته و لبخند را فراموش کرده است
سیگار را میشناسد و بس...
همین نزدیکی بود
کجاست فندک شکسته ی من ؟
نمیدانم جنس سیگارم خوب نیست یا جنس خاطراتم ؟
آخر بدجوری میسوزد دلم !!!
بای برای همیشه
دنیای مجازی دنیای غریبه پرستاست
غریبه ترین آدمت بهترین رفیقته !!!
این شما و این هم دنیای شما
و ما به سلامت ...
ﺩِﻕ ﮐَــــﺮﺩَﻡ .. ﭘُﺸﺖِ ﺧَﻨـــﺪﻩ ﻫﺂﯼِ ﺗَﻠﺨـــ
خسته ام....
اما تحمل میکنم...
خدایا روزگارت با
من و زندگیم بد تا کرد....!
ﺩِﻕ ﮐَــــﺮﺩَﻡ ..
ﭘُﺸﺖِ ﺧَﻨـــﺪﻩ ﻫﺂﯼِ ﺗَﻠﺨـــﯽ ﮐِﻪ ﻫﯿﭽـــﮕﺂﻩ ﮐَﺴﯽ
ﺑِﻪ ﺁﻥ ﺷَــﮏ ﻧَﮑـــﺮﺩ !
نیستــی کــه بــریــزمــت روی عمیــق تــریــن زخمــم!
نیستــی کــه نمیــرم،
نیستــی!
از اینهمــه زخمهــای خــالــی نــه،
از اینهمــه کــه نیستــی،
مُــردم
سفر از چشم‌های تو محال بود
که ممکن شد
مرگ که دیگر محال نیست
همیـشه سکـوت خــوب نیــست
گـاهـی خُـرد میشوی زیـر بـار حـرفهـای نـگفتـه
غافـل از اینکـه بــه تـو تـهمـت بـی جنـبگـــی میــزننــد…
بــرگــرد....
بــرای چــنــد لــحــظـه ی کــوتــاه ...
خــداحــافــظــیــه غــمـنـگـیـزمــان تـــا ابــد مــرا زجـــر خــواهــد داد
غم انگیز است….
شب از پهلویی به پهلوی دیگر شوی
ببینی تاریکی
از جای خود تکان نخورده است!!!
خدایا خسته ام
نه از خودم
از آن کسی که مرا غرق خودش کرد اما نجاتم نداد.
ولی میون خنده این اشک لعنتی سرازیر میشه.
فلسفه تنهایی را هر چقدر خوب ببافند
باز بر تن ادم زار می زند
بی انصاف!!
لای انگشتانم را باید دستان تو پر میکرد...
نه سیگار را !!!
مرد بغض نمی کند…
مرد گریه نمی کند…
مرد نمی شکند…
فقط سیگاری روشن میکند و آرام و بی صدا لابلای دود و شعر
میمیرد…
زندگی یعنی جنگی که هرروز تکرار
می شود ودر ازای لحظات شادی اش
که مکث های کوتاهی بیش نیست
"باید بهای گزافی پرداخت... "
کاش کسی میفهمید وقت دلتنگی وزن یک اه چقدر سنگین است...
نیمکتی پر هیاهو....!!
در میان این همه بودنها
چه غریبانه تنهایم...!!
در “نقاشی هایم” تنهاییم را پنهان می کنم...
در “دلم” دلتنگی ام را...
در “سکوتم” حرف های نگفته ام را...
در “لبخندم” غصه هایم را...
در این شهرِ لاکردار
تمام کوچه باغ های عاشقی
به اتوبان های تنهایی وصل می شوند…........
بـعضـی وقـتـها ؛
تـنهایی میـپـیچه دور گـلـوم !اما لامــصـب نـه خـفه ام میـکنه که راحـت بـشم
و نه دسـت از سـرم بــرمیـداره کـه رهــا بـشمفـقط ... زجــر کـُشـم داره مـیکـنه ...
سکــــو ت میکنـــــــــــم . . .
نـه اینــکـــــه دردی نیســـــــــت . . .
گلـــــــــــــو یــــــــی نمــــــانده بـــــرای فریـــــــــاد..
بــه سلامـَتــی اونــی کِـهــ گفت:
قــَبــر مَنــو خـِیلـــی بـُزُرگـــــــ بــِســازیـــن....
چـون یــه دُنیــــا آرزو بـا خــودَم بـهــ گـــــور میــبـَرَم.....!
گریه کار کمی است
برای توصیف نداشتنت…
دارم به رفتار پر شکوهی
شبیه به
مرگ فکر می کنم…!
زمین...
خمیازه ای بکش به زیر پای من...!
فقط همین..!
روزهایم با خیالِ بودنت شب میشوند و شبهایم با سیگارِ روشنم روز …
یادت است میگفتی سیگار را کنار بگذارم ؟
من سیگار را کنار گذاشتم اما طعم تلخش را نه !
روزگار امروز به من فهماند که چیزهای تلختری از قهوه و سیگار هم هست !
نمیدانم جنس سیگارم خوب نیست یا جنس خاطراتم ؟
آخر بدجوری میسوزد دلم !!!
پیـکهـــــا
خـــالــــی میشونــــد و
سیگـــــارهـــا تمــــــام
امـــــا مـــــن
هنــــــوز هــــم لبـــریــــز دردم...
دوست دارم چشمامو ببندم و صبح نشه و من توی سکوت به خواب ابدی برم.
شاید خاک حس منو بفهمه
