خـدایا مـمنون

که مـرا در حد ایوب میبینی

ولی تمامش کن !

دیگـر بریده ام …

شهـــامــت مــی خواهــد

ســـــرد بــاشــی…

و گــرم لبخنــد بزنـــی ..!

ﻫــِـﯽ ﺭﻭﺯﮔــﺂﺭ

ﻣــَـﻨـــ ﺑــﻬـ ﺩَﺭَﮐــ

ﺧــﻮﺩَﺗـــ ﺧــَـﺴــﺘــﻬـ ﻧــَـﺸـُـﺪﯾـــ
ﺍﺯﺩﯾــﺪَﻧــِ ﺗــَـﺼـﻮﯾـــﺮِﺗـــِـﮑــﺮﺁ ﺭﯾــﻬـ

ﺩَﺭﺩﮐــِـﺸـﯿـﺪَﻧـــِ ﻣــَـﻦ !!!


به سیـــــــــــــــــم آخر…

ساز میزنم امشـــــــــــــــــب…!

به کوری چشم دنیــــــــــــا….

که ســــاز مخالــــــــــف میزنـــــــــــــــد…
با من….!!

کاش میتوانستم خاموش شوم

فنا شوم

محو شوم

من از این روزگار خسته شده ام

از این لحظه هایی که حال مرا نمی فهمند و کند می گذرند بیزارم

من از تمام شایدها و بایدها متنفرم . . .



خــدایـــــا ...

گـِـــله نـمی کــنم

ولــی ...

کـمـی آرامــتــر امتحانم کُــن !!

بـه خـودتــ قَسَـمــ خســتـهـ ام. . .

امروز یـک نـفـر بـه چـشمـان گـود افـتـاده اَم

رَنـگ پـَریـده اَم و لـَبهـای سـِفـیـدم

تـوجـُه کرد ..

گـُفتـَم فـقـط یـکم خستـه اام

گـُذَشتـ ..!

امــا نمـیدانستـ هـَمـیـن” یـکم “

چـه عـُمـق زیـادی دارد….

پارادوکس تنهایی من است این نمایش مسخره خوب بودن و چه دردناک است

وقتی روحت مرده متحرک باشد و تو نقابی پشت این تئاتر مزحک زندگی

روزهــاے بـارونـے رو خیلے “دوست دارَمـ”

مَعلومـ نمـےشہ مُنتظر تـاکـسے هَستے یا آواره خیابـونـہـا…

بُخار توے هَوا مـالِ سَـرمـاست یا دود سیگـار…

روے گـونہ اَت اَشکـہ یا دونہ هـاے باروטּ…!!!

ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ Valentine ﺭﻭﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ !

اما من میگم ولنتاین روز عشق های واقعیه...

ﻣﻦ ﻧﻪ ﻋﺸﻘﯽ واقعی ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﻭ

ﻧﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ

ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﻧﻘﺎﺏ...

ﺭﻭﺯ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﻣﺒﺎﺭﮎ .

سیگار هایم؛ بوی خون گرفته این روزها...

رگ هایم؛ بوی دود...

لب هایم آلزایمر گرفته و لبخند را فراموش کرده است

سیگار را میشناسد و بس...

همین نزدیکی بود

کجاست فندک شکسته ی من ؟

نمیدانم جنس سیگارم خوب نیست یا جنس خاطراتم ؟

آخر بدجوری میسوزد دلم !!!